Dieser so aus allen sinnlichen Banden befreiten Seele tritt
nun der zweite «Hüter der Schwelle» entgegen und
spricht etwa folgendes:
«Du hast dich losgelöst aus der Sinnenwelt. Dein Heimatrecht
in der übersinnlichen Welt ist erworben. Von
hier aus kannst du nunmehr wirken. Du brauchst um
deinetwillen deine physische Leiblichkeit in gegenwärtiger
Gestalt nicht mehr. Wolltest du dir bloß die Fähigkeit
erwerben, in dieser übersinnlichen Welt zu wohnen,
du brauchtest nicht mehr in die sinnliche zurückzukehren.
Aber nun blicke auf mich. Sieh, wie unermeßlich erhaben
ich über all dem stehe, was du heute bereits aus dir gemacht
hast. Du bist zu der gegenwärtigen Stufe deiner
Vollendung gekommen durch die Fähigkeiten, welche du
in der Sinnenwelt entwickeln konntest, solange du noch
auf sie angewiesen warst. Nun aber muß für dich eine
Zeit beginnen, in welcher deine befreiten Kräfte weiter
an dieser Sinnenwelt arbeiten. Bisher hast du nur dich
selbst erlöst, nun kannst du als ein Befreiter alle deine
Genossen in der Sinnenwelt mitbefreien. Als einzelner
hast du bis heute gestrebt; nun gliedere dich ein in das
Ganze, damit du nicht nur dich mitbringst in die über-
sinnliche Welt, sondern alles andere, was in der sinnlichen
vorhanden ist. Mit meiner Gestalt wirst du dich einst vereinigen
können, aber ich kann kein Seliger sein, solange
es noch Unselige gibt! Als einzelner Befreiter möchtest
du immerhin schon heute in das Reich des Übersinnlichen
eingehen. Dann aber würdest du hinabschauen müssen
auf die noch unerlösten Wesen der Sinnenwelt. Und du
hättest dein Schicksal von dem ihrigen getrennt. Aber ihr
seid alle miteinander verbunden. Ihr mußtet alle hinabsteigen
in die Sinnenwelt, um aus ihr heraufzuholen die
Kräfte für eine höhere. Würdest du dich von ihnen trennen,
so mißbrauchtest du die Kräfte, die du doch nur in
Gemeinschaft mit ihnen hast entwickeln können. Wären
sie nicht hinabgestiegen, so hättest es auch du nicht können;
ohne sie fehlten dir die Kräfte zu deinem übersinnlichen
Dasein. Du mußt diese Kräfte, die du mit ihnen
errungen hast, auch mit ihnen teilen. Ich wehre dir daher
den Einlaß in die höchsten Gebiete der übersinnlichen
Welt, solange du nicht alle deine erworbenen Kräfte zur
Erlösung deiner Mitwelt verwendet hast. Du magst mit
dem schon Erlangten dich in den unteren Gebieten der
übersinnlichen Welt aufhalten; vor der Pforte zu den
höheren stehe ich aber <als der Cherub mit dem feurigen
Schwerte vor dem Paradiese> und wehre dir den Eintritt
so lange, als du noch Kräfte hast, die unangewendet geblieben
sind in der sinnlichen Welt. Und willst du die deinigen
nicht anwenden, so werden andere kommen, die sie
anwenden; dann wird eine hohe übersinnliche Welt alle
Früchte der sinnlichen aufnehmen; dir aber wird der Boden
entzogen sein, mit dem du verwachsen warst. Die
geläuterte Welt wird sich über dich hinausentwickeln. Du
wirst von ihr ausgeschlossen sein. So ist dein Pfad der
schwarze, jene aber, von welchen du dich gesondert hast,
gehen den weißen Pfad.»
So kündigt sich der «große Hüter» der Schwelle bald
an, nachdem die Begegnung mit dem ersten Wächter erfolgt
ist. Der Eingeweihte weiß aber ganz genau, was ihm
bevorsteht, wenn er den Lockungen eines vorzeitigen
Aufenthaltes in der übersinnlichen Welt folgt. Ein unbeschreiblicher
Glanz geht von dem zweiten Hüter der
Schwelle aus; die Vereinigung mit ihm steht als ein fernes
Ziel vor der schauenden Seele. Doch ebenso steht da die
Gewißheit, daß diese Vereinigung erst möglich wird, wenn
der Eingeweihte alle Kräfte, die ihm aus dieser Welt zugeflossen
sind, auch aufgewendet hat im Dienste der Befreiung
und Erlösung dieser Welt. Entschließt er sich, den
Forderungen der höheren Lichtgestalt zu folgen, dann
wird er beitragen können zur Befreiung des Menschengeschlechts.
Er bringt seine Gaben dar auf dem Opferaltar
der Menschheit. Zieht er seine eigene vorzeitige Erhöhung
in die übersinnliche Welt vor, dann schreitet die
Menschheitsströmung über ihn hinweg. Für sich selbst
kann er nach seiner Befreiung aus der Sinnenwelt keine
neuen Kräfte mehr gewinnen. Stellt er ihr seine Arbeit
doch zur Verfügung, so geschieht es mit dem Verzicht, aus
der Stätte seines ferneren Wirkens selbst für sich noch
etwas zu holen. Man kann nun nicht sagen, es sei selbstverständlich,
daß der Mensch den weißen Pfad wählen
werde, wenn er so vor die Entscheidung gestellt wird. Das
hängt nämlich ganz davon ab, ob er bei dieser Entscheidung
schon so geläutert ist, daß keinerlei Selbstsucht ihm
die Lockungen der Seligkeit begehrenswert erscheinen
läßt. Denn diese Lockungen sind die denkbar größten.
Und auf der anderen Seite sind eigentlich gar keine besonderen
Lockungen vorhanden. Hier spricht gar nichts zum
Egoismus. Was der Mensch in den höheren Regionen
des Übersinnlichen erhalten wird, ist nichts, was zu ihm
kommt, sondern lediglich etwas, das von ihm ausgeht: die
Liebe zu seiner Mitwelt. Alles, was der Egoismus verlangt,
wird nämlich durchaus nicht entbehrt auf dem schwarzen
Pfade. Im Gegenteil: die Früchte dieses Pfades sind gerade
die vollkommenste Befriedigung des Egoismus. Und
will jemand nur für sich die Seligkeit, so wird er ganz
gewiß diesen schwarzen Pfad wandeln, denn er ist der für
ihn angemessene.
Es darf daher niemand von den
Okkultisten des weißen Pfades erwarten, daß sie ihm eine
Anweisung zur Entwickelung des eigenen egoistischen
Ich geben werden. Für die Seligkeit des einzelnen haben
sie nicht das allergeringste Interesse. Die mag jeder für
sich erreichen. Sie zu beschleunigen ist nicht die Aufgabe
der weißen Okkultisten. Diesen liegt lediglich an der Entwickelung
und Befreiung aller Wesen, die Menschen und
Genossen des Menschen sind. Daher geben sie nur Anweisungen,
wie man seine Kräfte zur Mitarbeit an diesem
Werke ausbilden kann. Sie stellen daher die selbstlose
Hingabe und Opferwilligkeit allen anderen Fähigkeiten
voran. Sie weisen niemand geradezu ab, denn auch der
Egoistischste kann sich läutern. Aber wer nur für sich
etwas sucht, wird, solange er das tut, bei den Okkultisten
nichts finden. Selbst wenn diese ihm nicht ihre Hilfe entziehen;
er, der Suchende, entzieht sich den Früchten der
Hilfeleistung. Wer daher wirklich den Anweisungen der
guten Geheimlehrer folgt, wird nach dem Übertreten der
Schwelle die Forderungen des großen Hüters verstehen;
wer diesen Anweisungen aber nicht folgt, der darf auch
gar nicht hoffen, daß er je zur Schwelle durch sie kommen
werde. Ihre Anweisungen führen zum Guten oder
aber zu gar nichts. Denn eine Führung zur egoistischen
Seligkeit und zum bloßen Leben in der übersinnlichen
Welt liegt außerhalb der Grenzen ihrer Aufgabe. Diese
ist von vornherein so veranlagt, daß sie den Schüler so
lange von der überirdischen Welt fernhält, bis dieser sie
mit dem Willen zur hingebenden Mitarbeit betritt.
uit GA10
LEBEN UND TOD.
DER GROSSE HÜTER DER SCHWELLE
“Thou hast released thyself from the world of the senses. Thou hast won the
right to become a citizen of the supersensible world, whence thine activity can
now be directed. For thine own sake, thou dost no longer require thy physical
body in its present form. If thine intention were merely to acquire the
faculties necessary for life in the supersensible world, thou needest no longer
return to the sense-world. But now behold me. See how sublimely I tower above
all that thou hast made of thyself thus far. Thou hast attained thy present
degree of perfection thanks to the faculties thou wert able to develop in the
sense-world as long as thou wert still confined to it. But now a new era is to
begin, in which thy liberated powers must be applied to further work in the
world of the senses. Hitherto thou hast sought only thine own release, but now,
having thyself become free, thou canst go forth as a liberator of thy fellows.
Until today thou hast striven as an individual, but now seek to coordinate
thyself with the whole, so that thou mayst bring into the supersensible world
not thyself alone, but all things else existing in the world of the senses. Thou
wilt some day be able to unite with me, but I cannot be blessed so long as
others remain unredeemed. As a separate freed being, thou wouldst fain enter at
once the kingdom of the supersensible; yet thou wouldst be forced to look down
on the still unredeemed beings in the physical world, having sundered thy
destiny from theirs, although thou and they are inseparably united. Ye all did
perforce descend into the sense-world to gather powers needed for a higher
world. To separate thyself from thy fellows would mean to abuse those very
powers which thou couldst not have developed save in their company. Thou couldst
not have descended had they not done so; and without them the powers needed for
supersensible existence would fail thee. Thou must now share with thy fellows
the powers which, together with them, thou didst acquire. I shall therefore bar
thine entry into the higher regions of the supersensible world so long as thou
hast not applied all the powers thou hast acquired to the liberation of thy
companions. With the powers already at thy disposal thou mayst sojourn in the
lower regions of the supersensible world; but I stand before the portal of the
higher regions as the Cherub with the fiery sword before Paradise, and I bar
thine entrance as long as powers unused in the sense-world still remain in thee.
And if thou dost refuse to apply thy powers in this world, others will come who
will not refuse; and a higher supersensible world will receive all the fruits of
the sense-world, while thou wilt lose from under thy feet the very ground in
which thou wert rooted. The purified world will develop above and beyond thee,
and thou shalt be excluded from it. Thus thou wouldst tread the black path,
while the others from whom thou didst sever thyself tread the white path
en een slechte nederlandse vertaling
"Je hebt jezelf losgemaakt van de wereld van de zintuigen. Je geboorterecht
in de bovenzintuiglijke wereld is verworven. Van hieruit kun je nu werken. Voor je
fysieke lichaam in zijn huidige vorm voor jezelf.
Als je slechts het vermogen wilde verwerven
om in deze bovenzinnelijke wereld te verblijven,
dan hoef je niet meer terug te keren naar de zintuiglijke wereld.
Maar kijk nu naar mij. Zie hoe onmetelijk superieur
Ik sta boven alles wat je vandaag al van jezelf hebt gemaakt.
Je hebt vandaag van jezelf gemaakt. Je bent tot het huidige stadium van je
perfectie door de vermogens die je kon ontwikkelen
in de wereld van de zintuigen toen je er nog van afhankelijk was.
Maar nu moet er een tijd voor jou aanbreken waarin je bevrijde vermogens zullen doorgaan met
werken aan deze wereld van de zintuigen. Tot nu toe heb je alleen jezelf
verlost, maar nu, als een bevrijd persoon, kun je ook al je
kameraden in de wereld van de zintuigen bevrijden. Als individu
heb je tot op heden gestreefd; integreer jezelf nu in het geheel, zodat je niet alleen jezelf, maar ook al je kameraden in de wereld van de zintuigen bevrijdt.
zodat je niet alleen jezelf met je meeneemt naar de bovenzinnelijke
wereld, maar ook al het andere dat in de zintuiglijke wereld bestaat.
Op een dag zul je in staat zijn om je met mijn vorm te verenigen, maar ik kan geen gezegende zijn zolang er nog steeds niet-gezegende zijn!
Als alleenstaande bevrijde persoon wil je vandaag het rijk van het bovennatuurlijke betreden.
Maar dan zou je neer moeten kijkennaar de nog onverloste wezens van de wereld van de zintuigen. En je zou jouw lot van dat van hen gescheiden hebben. Maar jullie
zijn allemaal met elkaar verbonden. Jullie moesten allemaal afdalen
in de wereld van de zintuigen, om daaruit de krachten voor een hogere. Als je jezelf van hen zou afscheiden
zou je de krachten misbruiken die je alleen hebt kunnen ontwikkelen
die je alleen in gemeenschap met hen hebt kunnen ontwikkelen. Als
Als zij niet waren afgedaald, zou jij dat ook niet hebben gekund;
Zonder hen zouden jullie de krachten voor jullie bovenzinnelijk bestaan ontberen.
bestaan. Je moet de krachten die je hebt met hen delen.
met hen moet je ze ook delen. Daarom ontzeg ik jullie
de toegang tot de hoogste regionen van de bovenzinnelijke
wereld zolang je niet al je verworven krachten hebt gebruikt voor de
voor de verlossing van je mede-wereldlingen. Je mag, met
in de lagere regionen van de bovenzinnelijke wereld met wat je al hebt
van de bovenzinnelijke wereld; maar voor de poort naar het hogere
poort naar het hogere, sta Ik <als de cherub met het vurige zwaard
het paradijs> en ik zal u beletten binnen te gaan
zolang je nog krachten hebt die ongebruikt blijven in de zinnelijke wereld.
in de zinnelijke wereld.
En als gij niet de uwe niet wilt gebruiken, zullen anderen komen om ze te gebruiken.
dan zal een hoge, bovenzinnelijke wereld alle
alle vruchten van het zinnelijke ontvangen; maar van u zal de grond worden teruggetrokken
van u worden teruggetrokken, waarmee gij gegroeid zijt. De
gezuiverde wereld zal zich buiten jou ontwikkelen. Jij
zult ervan uitgesloten worden. Aldus is jouw pad het
zwarte pad, maar degenen van wie jij je hebt afgescheiden..,
bewandelen het witte pad."
Aldus kondigt de "grote bewaker" van de drempel zich spoedig aan
kort na de ontmoeting met de eerste bewaker.
heeft plaatsgevonden. Maar de ingewijde weet precies wat hem te wachten staat als hij
als hij zich laat verleiden tot een voortijdig verblijf in de bovenzinnelijke wereld.
van een voortijdig verblijf in de bovenzinnelijke wereld. Een onbeschrijfelijke
straling straalt van de tweede
van de Drempel; vereniging met hem staat als een ver doel voor het
doel voor de kijkende ziel. Maar er is ook de
zekerheid dat deze vereniging alleen mogelijk wordt wanneer de ingewijde
wanneer de ingewijde alle krachten heeft gebruikt die hem vanuit deze wereld zijn toegevloeid
uit deze wereld, ook heeft besteed in dienst van de bevrijding en
en verlossing van deze wereld. Als hij besluit om de
de eisen van de hogere lichtfiguur te volgen, dan zal hij in staat zijn om
zal hij kunnen bijdragen aan de bevrijding van het menselijk ras.
Hij offert zijn gaven op het offeraltaar
van de mensheid. Als hij de voorkeur geeft aan zijn eigen voortijdige verheffing
in de bovenzinnelijke wereld, gaat de stroom van de mensheid
de stroom van de mensheid over hem heen. Voor zichzelf
Na zijn bevrijding uit de wereld van de zintuigen kan hij niet langer
nieuwe krachten voor zichzelf. Als hij wel zijn werk
ter beschikking stelt, doet hij dat met het afstand doen van nog steeds
van de plaats van zijn verre activiteit voor zichzelf.
iets voor zichzelf. Er kan niet gezegd worden dat het vanzelfsprekend is dat de mens het witte pad kiest,
dat de mens het witte pad zal kiezen
wanneer hij zo voor de beslissing staat. De
hangt er volledig van af of hij op het moment van deze beslissing al
zo gezuiverd is dat geen enkel egoïsme de verlokking van gelukzaligheid
hem de verlokking van gelukzaligheid begeerlijk doet lijken.
de verlokking van zaligheid. Want deze verleidingen zijn de grootst denkbare.
En aan de andere kant zijn er eigenlijk geen speciale verleidingen.
Verzoekingen zijn aanwezig. Hier is helemaal niets aan
egoïsme. Wat de mens zal ontvangen in de hogere regionen
van het bovenzinnelijke is niets dat naar hem toekomt, maar slechts
tot hem komt, maar alleen iets dat uit hem voortkomt: liefde voor zijn
liefde voor zijn medemens. Alles wat egoïsme eist,
ontbreekt niet op het zwarte pad.
pad. Integendeel: de vruchten van dit pad zijn juist
de meest perfecte bevrediging van het egoïsme. En
iemand die alleen voor zichzelf zaligheid wil, zal zeker
hij zal zeker dit zwarte pad bewandelen, want het is het pad
dat bij hem past.
Niemand moet daarom van de
occultisten van het witte pad verwachten dat ze hem een
gebruiksaanwijzing geven voor de ontwikkeling van het eigen egoïstische
ego. Voor de gelukzaligheid van het individu
hebben zij niet de minste interesse in de gelukzaligheid van het individu. Ieder mag
voor zichzelf. Het is niet de taak van de witte occultisten
van de witte occultisten. Zij zijn alleen geïnteresseerd in de ontwikkeling
en bevrijding van alle wezens die mens zijn en
kameraden van de mens. Daarom geven ze alleen instructies
hoe men zijn krachten kan trainen om samen te werken.
werken. Daarom plaatsen ze onbaatzuchtige
onzelfzuchtige toewijding en offerbereidheid
boven alle andere vermogens. Ze wijzen niemand ronduit af, want zelfs de meest
zelfs de meest egoïstische kan zichzelf zuiveren. Maar hij die alleen voor zichzelf zoekt
zal, zolang hij dat doet, niets vinden onder de occultisten.
niets vinden. Zelfs als zij hun hulp niet aan hem onttrekken;
hij, de zoeker, onttrekt zich aan de vruchten van de
hulp. Wie daarom werkelijk de instructies van de
de instructies van de goede geheime leraren volgt, zal, na het oversteken van de
de eisen van de grote Wachter begrijpen;
Maar wie deze instructies niet volgt, moet niet hopen dat hij ooit de Thora zal bereiken.
hopen dat hij ooit de Drempel door hen zal bereiken.
door hen. Hun instructies leiden naar goed of
of tot helemaal niets. Voor een begeleiding naar egoïstische
en naar een louter leven in de bovenzinnelijke wereld ligt buiten de
wereld ligt buiten de grenzen van hun taak.
Deze is vanaf het begin voorbestemd om de leerling weg te houden van de
de leerling weg te houden van de bovennatuurlijke wereld totdat hij deze betreedt met de wil tot
binnengaat met de wil tot toegewijde samenwerking.
uit GA10
LEVEN EN DOOD.
DE GROTE BEWAKER VAN DE DREMPEL
