Om het heel levendig te maken: Stel je voor dat je een stuk materie hebt dat steeds meer naar het centrum wordt geduwd - in het centrum verdwijnt het; het wordt niet naar de andere kant geduwd, het verdwijnt in feite in het centrum in het niets! Zodat je je kunt voorstellen dat de hele aarde op een dag in het centrum zal verdwijnen, terwijl de materiële delen zich naar het centrum verdringen. Maar dat is niet alles. In dezelfde mate waarin het in het centrum verdwijnt, verschijnt het in de omringende cirkel. Daar komt het weer tevoorschijn. Op een bepaald punt in de ruimte verdwijnt materie, en van buitenaf verschijnt het weer. Alles wat in het centrum verdwijnt komt weer binnen vanuit de periferie, wordt naar binnen getrokken, en wel op zo'n manier dat in deze materie nu alles wordt gewerkt wat de wezens die op de planeet hebben gewerkt de materie hebben ingeprent; natuurlijk niet in de huidige vorm, maar in een vorm zoals die door deze transformatie wordt gegeven. Zo zie je de Dom van Keulen, terwijl de materiële deeltjes in het centrum verdwijnen, van de andere kant weer aankomen. Niets, niets gaat verloren van wat op een planeet wordt bewerkt, maar het komt weer van de andere kant." (Lit.:GA 110, blz. 157f)
Wat zegt de astrofysica over zwarte gaten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten