Vanouds de grote kindervriend in het gewaad van een katholieke bisschop.
Helaas komen er tegenwoordig allerlei onprettige associaties op bij het horen van de combinatie katholiek en kindervriend.
Laten we die associatie maar weer snel loslaten en hopen dat we kunnen genieten van dit kinderfeest. niet vanwege de kadootjes maar vanwege het in familiesfeer gezellig samen zijn en elkaar middels gedichten eens op een fijnzinnige manier de waarheid mogen zeggen.
Laten we ook hopen dat de coca cola kerstman die steeds meer trekken van Sinterklaas lijkt over te nemen er niet in slaagt uit het bewustzijn te verdringen waar het met Kerstmis en de daarop volgende 12 of 13 heilige nachten tot 6 januari echt om gaat.
Het mooie ook dat kleine kinderen nog echt geloven voordat de ontgoocheling op wat oudere leeftijd volgt dat Sinterklaas niet echt is, dat het een groot complot der volwassenen was..Sommige volwassenen menen, dat ze de kinderen deze ontgoocheling moeten helpen doorstaan door ze voor te lichten. Ze hebben dan niet het geduld om het kind zijn eigen ontdekkingsproces te laten vervolgen.
Zoals het met Sinterklaas gaat, gaat het vaak ook met de mens die grootgebracht is met het bestaan van een God. Er komt een tijd dat de twijfel toeslaat, bestaat Hij wel? De materialistische maatschappij doet er alles aan om de mens zo voor te lichten dat het inderdaad zo is. God is dood.
In de persoonlijke zoektocht van de mens , als hij vrij gekomen is van erfelijkheid en opvoeding is het echter mogelijk weer een verbinding te krijgen met dat grote mysterie dat aan ons bestaan ten grondslag ligt.
In de alpenlanden heeft men een ietwat afwijkende traditie wat betreft de Sinterklaas viering.
De goedheiligman wordt daar niet door zwarte Pieten geflankeerd, maar door figuren die Krampus genoemd worden.
Ten tijde van de inquisitie was het verboden om zich te verkleden als duivel, hierop stond de doodstraf. In enkele zeer afgelegen gebieden had de kerk echter niet de macht om de heidense gebruiken uit te roeien.
Sinds midden zeventiende eeuw voerden de kloosterscholen de Sinterklaastraditie in, de goedheiligman gaf geschenken aan de brave kinderen. In de Alpen-regio werden de stoute kinderen echter gestraft door de Krampus. Het lijkt er op dat de oeroude gebruiken nog altijd niet waren uitgeroeid en zoals meerdere heidense gebruiken, zoals de kerstboom uit het joelfeest, werd de Krampus geïntegreerd in het christelijke feest. Door de Krampus een "hulpje" van Sinterklaas te maken, hoopte de kerk de kracht van dit heidense symbool alsnog te laten verdwijnen.
Op de Waddeneilanden wordt naast Sinterklaas ook nog een oudere versie van het feest gevierd, waarin Sunderums voorkomen. Dit oude gebruik heeft opvallend veel overeenkomsten met de Krampus-traditie.In de alpen kent men in de folklore nog wel meer duivels en demonen, naast de eerder genoemde Krampus kent men ook de Perchten.
De Perchten treden meer op richting Kerstmis, Oud en Nieuw en Driekoningen.
Geen foto uit de film Lord of the Rings, maar alpen folklore.
Perchten, mannen met angstaanjagende maskers en veel geroep, maken Bayern en de Alpen tot één groot griezeltoneel.Op een website waar aandacht besteed wordt aan Lucifer en Ahriman wordt er natuurlijk van uitgegaan dat boze geesten geen verzinsels zijn aan het haardvuur, maar dat er een realiteit aan ten grondslag ligt.
Lange koude winternachten, onherbergzaamheid van de ruwe Alpen, ijzige wind en sneeuwstormen... vroeger, toen er nog geen electriciteit voorhanden was, ontstonden daardoor in Bayern en Oostenrijk snel griezelige verhalen over boze geesten. De pastoor van de parochie zou de boeren ter hulp komen... wierook en wijwater werden overvloedig gebruikt in woningen en stallingen. Hielp dat nog niet, dan liepen mannen luid krijsend rond met angstaanjagende maskers om toch maar de laatste boze geest de stuipen op het lijf te jagen. Het werd een ware traditie.
Die avond lopen de Perchten, ook Perschten genaamd, weer luidkeels doorheen dorpen en valleien. Dit gebruik herhaalt zich elk jaar, meestal tussen 21 december en 6 januari. Die nachten, wanneer de Perchten losbreken, noemt men de “Raunächte”.
Daar wordt wat meer serieus op ingegaan in de volgende artikelen.
http://antropocalypse.blogspot.nl/2012/09/christus-en-de-tegenstrevende-machten.html
http://antropocalypse.blogspot.nl/2012/09/de-triomf-van-ahrimans-komende.html
http://antropocalypse.blogspot.nl/2012/09/4-de-triomf-van-ahrimans-komende.html
http://antropocalypse.blogspot.nl/2012/09/de-triomf-van-ahrimans-komende_10.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten