zaterdag 14 januari 2023

Kunstmatige intelligentie en z'n uitdaging nav chatGPT.

doorgelinkt naar:

https://anthroposophytranshumanism.blogspot.com/2023/01/de-uitdaging-van-kunstmatige.html



Marcel Messing over Steiner Lenin connectie

.Marcel Messing over Steiner Lenin connectie

https://youtu.be/5ESZdWqYrLA

Ik ga in op slechts een fragment van een lezing die Marcel Messing heeft gegeven.
"Bevrijding komt niet uit de hemel vallen", december 2017.
Vanaf tijdstip 36:30 ongeveer spreekt hij na Blavatsky o.a. ook over Rudolf Steiner.
Hij noemt hem als grootmeester van een joodse vrijmetselaarsorde en later ook nog een illuminatie. Het "joods" brengt hij in verband met het streven naar macht.
Voordien 34:50 spreekt hij ook over St. Germain en reduceert deze als slechts een meester in theosofische kringen. (De antroposofie heeft een geheel andere kijk op St Germain).
In 37:20 en 37:45 en 38:00 en 38:20 en 38:45 legt hij de link naar een samenwerking tussen Lenin en Steiner zich zogenaamd beroepend op geheime documenten.
Daarmee stelt hij bewust Steiner in een kwaad daglicht.

Degenen die de boeken van Sergej Prokofief kennen " der Osten im lichte des Westens deel 1-2-3)" die kunnen daar o.a. lezen wat Steiner over Lenin gezegd heeft en dat Lenin zich bezig hield met okkulte zwarte praktijken.

Daardoor dit wetende worden de insinuaties van Messing ook des te graverender door een positieve relatie en samenwerking tussen Steiner en Lenin te suggereren.

Ik raad de lezer dan ook aan om voor of na het lezen van de betreffende boeken van Prokofieff ook deze youtube video weergave van Messing te bekijken.



PS Marcel Messing mag o.a.bekend zijn door zijn boek: "worden wij wakker?"

Hans Stolp als "ingewijde"

Hans Stolp:
Verslag van de lezing van Hans Stolp voor stichting  “In-zicht” te Joure op woensdag 19 december 2007 Web:    www.in-zicht.nl E-mail: post@in-zicht.nl Thema: “Het geheim van Jezus, die de Christus werd”




Diverse citaten uit deze lezing:

1.Nog even dit als zijstapje. Waarschijnlijk was Jezus getrouwd met Maria Magdalena. Dat kunnen we heel simpel uit het volgende halen: geen enkele Jood mocht als rabbi mocht optreden, en dat mocht vanaf zijn dertigste, als hij niet getrouwd was. Jezus, begon op te treden als rabbi, dus hij moest getrouwd zijn. Als hij ongetrouwd zou zijn opgetreden, dan kun je begrijpen, dan zouden de Farizeeërs hen daar direct op gepakt hebben. Zo van: “Je treedt op als rabbi en je bent helemaal niet getrouwd, dat is verboden”. Maar nergens in alle oude teksten, ook in de Bijbel niet, maken de Farizeeërs daar een opmerking over. Logisch, want hij was getrouwd. In dat opzicht zijn al die verhalen die we tegenwoordig tegenkomen, heel logisch en vanzelfsprekend. Alleen, ik denk dat die twee, Jezus en Maria Magdalena, op een geestelijk vlak gemeenschap hadden, meer dan als op seksueel vlak. Omdat de hoger ingewijden van die tijd leerden om de heilige energie via de hoogste chakra's tot uitdrukking te brengen, via de kruinchakra, via de voorhoofdchakra. Meer dan via de sacrale chakra die zit ter hoogte van de geslachtsorganen. Ik vind het op zich prima hoor. Je mag praten over seksualiteit tussen Jezus en Maria Magdalena. Daar heb ik niets op tegen. Alleen wie het geheim van de ingewijden kent, die weet ook dat zij hun heilige energie op een hogere, geestelijke, manier gebruikten op een manier die wij nu nog niet kunnen en waartoe wij nog niet in staat zijn. Dat hoeven wij dus ook niet. Dat zeg ik er hier maar even voor alle duidelijkheid bij. "

2"Daar heeft Jezus zijn opleiding gevolgd, bij deze ingewijden. Een andere belangrijke leerling bij de Essenen, in dezelfde tijd, was Maria Magdalena. En al heel jong trokken die twee samen open en staken met kop en schouders boven de anderen uit. Toen ze zo'n beetje hun opleiding daar voltooid hadden, werden zo door de Essenen naar het buitenland gestuurd. Zoals wij dat ook zouden doen met veel belovende studenten, naar Harvard of naar een andere universiteit."
3" Zo ging Jezus samen met Maria Magdalena naar inwijdingsscholen in Caïro, India, Mesopotamië, en waarschijnlijk ook nog naar Griekenland. Al die opleidingen waren in principe hetzelfde, alleen ze legden verschillende accenten. Ik Egypte werd bijvoorbeeld het accent gelegd op de genezende kracht. In India waar Jezus en Maria Magdalena ook geweest zijn, lag het accent meer op Yoga en meditatie. In Mesopotamië lag het accent op astrologie, sterrenkunde, de samenhang van de diverse planeten. Zo kregen zij hun opleiding. Gewoon heel simpel als mens. Mooi hè."

(hieronder) een citaat van Steiner:

Rudolf Steiner
Die Verantwortung des Menschen fuer die Weltentwickelung
GA 203
"Dadurch unterscheidet er (Apollonius von Tyana zie onder) sich von dem Christus Jesus, der sein Erdenwandeln auf einem verhaeltnismaessig kleinen Fleck verbringt, der das, was er der Menschheit zu sagen hat, ganz aus dem Inneren heraus sagt, der nicht von demjenigen zu sprechen hat, was im Umkreise der Erde selber an Weisheit anzutreffen ist, sondern dasjenige der Menschheit mitzuteilen hat, was er aus ausserirdischen Welten auf die Erde herabgebracht hat.
Es ist ja manchmal sogar der Versuch gemacht worden, auch dem Christus Jesus allerlei Reisen nach Indien zuzuschreiben, allein das ist ja der purste Dilettantismus."


Sergej O.Prokofieff hat in seinem 3 Baender "der Osten im Lichte des Westens, Teil I,II,III"
weitere Aussagen Steiners ueber die sogenannten Beziehungen von Christus zu Indien angefuehrt.

Ein Hauptquelle heute der verbreitet Jesus sei in Indien gewesen ist Elizabeth Clare Prophet in Anleihung an Nicholas Roerich.(Summit Lighthouse).
"The lost years of Jesus: on the discoveries of Notovitch, Abhedananda, Roerich, and Caspari". ISBN 90-202-0336-3.

In het tweede en derde citaat (boven) knoopt Stolp aan bij Dan Brown en diverse andere schrijvers die beweren dat Christus getrouwd geweest zou zijn met Maria Magdalena. De lezers mogen zelf beoordelen of zijn argumentatie erg overtuigend is. 

In onderstaande link de complete lezing van Stolp met de citaten zoals bovenstaand aangegeven in context.:

Over de reizen naar India

Charakterisierung des Apollonius von Tyana (3 v. Chr. – 96 oder 98 n. Chr.), eines Zeitgenossen von Jesus, der ebenfalls Wunder und Wunderheilungen vollbrachte. Er erlangte seine große Weisheit ähnlich wie Pythagoras durch weite Reisen vor allem nach
Indien
. Dieser Umstand illustriert die Tatsache, dass früher die Weisheit von den irdischen
Gegenden und den dort herrschenden kosmischen Einflüssen abhängig war, Indien war
besonders begünstigt (Winkel der einfallenden Sonnenstrahlen). Er ist ein Gegenpol zu
Jesus Christus, der ganz aus dem Überirdischen heraus spricht, während Apollonius alles sammelt, was an Weisheit auf der Erde damals zu finden war.


Anhang: Biographische Daten
Apollonius von Tyana, geb. in Kappadokien. Schon bei seiner Geburt (um das Jahr
Christi) sah seine Mutter allerhand Träume u. Vorzeichen, welche seine einstige Größe
andeuteten, u. weil sie nach der Entbindung einen Blitz neben sich niederfahren gesehen
hatte, so erklärten die Einw. von Apollonia später den A. für einen Sohn Jupiters. Er hörte
zu Tarsos den Rhetor Euthydemos; von allen philosophischen Systemen, die er durch den
Umgang mit namhaften Männern kennen lernte, sprach ihn der Pythagoreismus, in dessen
Geheimnisse ihn Euxenos einweihte, am meisten an. Er lebte in den Städten Ciliciens u.
Pamphyliens, jedoch meist zu Ägä, im Tempel des Äsculap, wo Orakelsprüche ertheilt
wurden; er selbst gab solche Orakel, u. sein Ansehen stieg so, daß er einst durch sein
persönliches Hervortreten einen Aufruhr zu Aspendos stillte. Nach dem Tode seines
Vaters vertheilte er sein Vermögen unter die Armen, machte eine Reise durch das Innere
Asiens (hier lernte er zu Ninive od. Babylon den Assyrer Damis kennen, den er sehend
machte u. der ihn als Dolmetscher auf seinen Reisen begleitete), von da nach Indien, wo
er überall mit Auszeichnung aufgenommen ward, bes. von Jarchas, dem Obersten der
Gymnosophisten. Von Indien kehrte er über Babylon nach Kleinasien zurück u. trat hier in
den Hauptstädten, nach pythagoreischer Weise, als Sittenprediger auf, that dazu Wunder,
prophezeihte, beschwor Geister der Abgestorbenen etc. Unter andern versetzte er sich im
Augenblick von Smyrna nach Ephesos u. beschwor dort die Pest, indem er einen Bettler
zu steinigen befahl, an dessen Stelle am anderen Tage unter den Steinen ein Hund lag, in
welchen der Dämon der Pest angeblich gefahren war. Auf seiner Weiterreise in
Kleinasien, nach den Inseln u. nach Griechenland wurde er häufig eingeladen, in die
Städte zu kommen, um die Verfassungen zu verbessern, öffentliche Plagen zu entfernen,
Kranke zu heilen etc. Überall suchte er die Priesterschaften der angesehensten Tempel
für sich zu gewinnen, die auch zur Verbreitung seines Ruhms beitrugen; nur der
Hierophant der Eleusinien betrachtete ihn als gemeinen Zauberer u. verweigerte ihm
Aufnahme in die Mysterien. Er ging nun nach Kreta u. dann (unter Neros Regierung) nach
Rom, wo er eine Jungfrau vom Tode erweckte, aber mit den fremden Philosophen
vertrieben wurde; in Spanien, wohin er nun ging, betheiligte er sich an einer Verschwörung
gegen Nero; deshalb entfloh er nach Afrika, Silicien u. wieder nach Athen, wo er nun auch
in die Eleusimen eingeweiht wurde. Nun wanderte er nach Ägypten, wieder nach
Kleinasien u. Äthiopien, u. kam unter Domitian nochmals nach Rom, um sich wegen einer
Anklage, Mitverschworener gegen den Kaiser zu sein, zu rechtfertigen. Er ward ins
Gefängniß geworfen, u. vor Gericht gestellt, endigte er seine Vertheidigung damit, daß er
vor den Augen der Richter verschwand u. in demselben Augenblick zu Puteoli bei seinen
Schülern Damis u. Demetrius war. Nachdem er sich noch längere Zeit in Sicilien,
Griechenland, auf den Inseln u. in Kleinasien umhergetrieben hatte, starb er, nachdem er
in Ephesos eine pythagoreische Schule eröffnet hatte, daselbst 96 n. Chr. (n. Ein. 80, n.
And. 90, n. And. 100 u. mehrere Jahre alt); n. And. verschwand er im Minerventempel zu
Lindos, n. And. fuhr er in Kreta aus dem Tempel der Diktynna, wo man ihn eingeschlossen
u. den Hunden vorgeworfen hatte, gen Himmel; nach And. machte er sich als 100jähriger
Greis durch die 7 von einem indischen Zauberer erhaltenen Zauberringe wieder jung.
Seine Landsleute errichteten ihm zu Tyana einen Tempel. A. soll mehrere Schriften
verfaßt haben, von denen jedoch nur noch 80 Briefe (herausgeg. in mehreren
Sammlungen der griechischen Epistolographen) vorhanden sind, deren Echtheit aber
bezweifelt wird. Verloren ist die Schrift von Hierokles, welcher den A. Jesu
gegenüberstellte, u. des A. Lebensbeschreibung von Damis, noch vorhanden ist die auf
Befehl der Kaiserin Julia Domna vom älteren Philostratos geschriebene. (Pierer`s
Universal-Lexikon Band 1, S. 609, 4. Aufl. 1857-1865, elektron. Ausgabe Berlin 2005). Zur
kritischeren Einschätzung siehe den Artikel in Wikipedia.
20(22.03.1902) 325 1/151ff. II-17

Apollonius von Tyana (3 v.Chr. - 96 oder 98 n. Chr.) als heidnischer Gegenpol zu Jesus.
Bei ihm sind viele Parallelen zum Wirken Jesu vorhanden. Er war ein vergöttlichter
Mensch, während bei Christus die Gottheit betont wird. Apollonius strebte danach, das
allen Religionen zugrunde liegende Gemeinsame herauszustellen. Seine Lehre und die
Anschauung, alle äußeren Dinge und Vorgänge als Symbole für geistige Realitäten, als
Gleichnisse für das Göttliche aufzufassen. Hinweis auf Apollonios Rhodios (295 - 215 v.
Chr.)* und Plutarch (um 45-125 n. Chr.)
Die Apokalypse des Johannes als Schilderung der alten Priestervorstellungen und ihrer
Erfüllung im Christentum. Geboren vermutlich in Alexandria, dort Schüler des Kallimachos von Kyrene. Sein Hauptwerk ist die Niederschrift derArgonautensage, die bereits von Homer erwähnt wurde und vermutlich aus dem 14. Jahrhundert v. Chr. stammt. Darin fährt eine Mannschaft griechischer Helden, angeführt von Jason, mit dem Schiff Argo in das Land Kolchis, vermutlich im heutigen Georgien gelegen, um nach dem Goldenen Vlies zu suchen.
Zwischen 270 v. Chr. und 245 v. Chr. leitete er die berühmte Bibliothek von Alexandria als Nachfolger des Zenodotos von Ephesos (nach Wikipedia.de).
3(07.10.1911, Karlsruhe) 2450 3/85ff. 131-03

Christentum
Der zur Zeit Jesu lebende Adept Apollonius von Tyana (3 v.Chr.-96 oder 98 n. Chr.)*
zeigt im äußeren Verhalten und Lebenslauf auffallende Parallelen zu Jesus, der aber als
Jesus Christus kein Adept, sondern ein einfacher Mensch war, in den ein Gott einzog.
183/5(25.8.1918, Dornach): Apollonius wirkte noch aus kosmischen Impulsen heraus,
indem er in die Geschicke der römischen Politik eingriff. Dass von ihm wie vielen anderen
dieser Zeit so wenig überliefert ist, war die Taktik der katholischen Kirche, die das Spirituelle (und damit auch das Christliche) systematisch eliminierte. S. 203-13.
* Anmerkung: nach anderer Ansicht lebte er von etwa 40 bis 120 n. Chr.
Hier geplukt uit een openbare mailwisseling een volgeling van Judith von Halle, die hier bijna letterlijk Hans Stolp lijkt na te praten: Lees zelf de beide stukken maar na.

Vroeger moest je als Rabbi gehuwd zijn, laat staan Jezus die de Rabbi der Rabbi’s genoemd werd.
Hij was weliswaar officieel maar eigenlijk louter geestelijk met Maria Magdalena getrouwd volgens mij, daarom ook kon hij Rabbi genoemd worden. Het was echter geen gewoon huwelijk met seks en zo. Puur en alleen geestelijk!
Zij was zo’n bijzondere individualiteit dat zij met Maria de moeder van Jezus en met Johannes (de ev.) als enigen de kruisiging konden beleven. Niemand anders kon het namelijk verdragen!
De gigantische misser van Dan Brown is dat hij, en vele anderen, ervan uitgaan dat Jezus niet aan het kruis gestorven is, gevlucht is en tevens nageslacht verwekt heeft.
Echt een complete misser! Wellicht geïnspireerd door Ahriman die Jezus als een zielig aardig mannetje wil neerzetten.
        Met hartelijke groeten,
        Paul Wink

Later maakte Paul me er op opmerkzaam dat hij Stolp niet napraatte maar informatie van iemand die hij helderziend noemt nml Hugo Wormgoor (Munik de Nederlander) heeft. Waarbij frappant blijft dat het gezegde op significante gebieden overeenkomt met wat Stolp eerder tijdens zijn lezing vertelde. De lezer moge het zelf vergelijken. Dus bovenstaande tekst heb ik iets aangepast. Hoe dan ook dergelijke en soortgelijke ideeën leven er tegenwoordig in bepaalde kringen.

Er is tegenwoordig een hele stroom van boeken over Maria Magdalena en niet allen bij Dan Brown. 

(ook hier in het boek;  het heilige bloed en de heilige graal wat misschien wel de eerste in die reeks was..)

        Samenvatting

Aan de voet van de Pyreneeën, in Rennes-le-Château, doet een 19de-eeuwse priester een geheimzinnige ontdekking die hem in staat stelt een fortuin te vergaren. Deze ontdekking staat aan het begin van een speurtocht die voert langs gecodeerde perkamenten, geheime genootschappen, de Tempelridders en een duister Frans vorstenhuis dat al 1300 jaar geleden de greep op de koningstroon verloor.
De auteurs besteedden jaren aan hun onderzoek en kwamen tot een schokkende conclusie: de onthulling van een geheim dat aan de basis ligt van de hele westerse beschaving en een nieuw licht werpt op de oorsprong van het christendom - sterker nog: op de identiteit van Jezus zelf

Dat Dan Brown met zijn Da Vinci code daar op voort borduurt moge duidelijk zijn:

De Da Vinci Code is een thriller die een fictieve zoektocht naar de Heilige Graal beschrijft. Er wordt onthuld dat deze niet de avondmaalskelk is waarin het bloed van Jezus Christus onder het kruis is opgevangen. Hoogleraar religieuze symboliek Robert Langdon en cryptologe Sophie Neveu ontdekken daarentegen dat achter dit symbool een groot geheim van de christelijke kerk schuil gaat. Zij komen op het spoor van hun ontdekking als gevolg van de moord op conservator Jacques Saunière in het Louvre. Deze liet een raadselachtige boodschap achter voor zijn dood en dat brengt hen naar het schilderij van het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci. Dit blijkt codes te bevatten die duiden op een geheim rond Maria Magdalena en Jezus, een mysterie waarvan de openbaring de kerk op haar grondvesten zou doen schudden. Daarom wordt op leven en dood gestreden tussen de kerkelijke organisatie Opus Dei en het geheime genootschap Priorij van Sion. Langdon, achtervolgd door de politie omdat ze hem van de moord verdenken, en Neveu geraken met Opus Dei in een wedren om de onthulling of vernietiging van het eeuwenoude geheim.

 Daniëlle van Dijk schrijft:

Ik ga hier nu niet verder op in. In mijn boek kun je er meer over lezen. Jammer is wel, vind ik, dat Steiner zo weinig gezegd heeft over Maria Magdalena, terwijl zij zo'n belangrijke figuur is in de Nag Hammadi geschriften. Dat puzzelt me en daar zal ik zeker in mijn volgende boek dat over Maria Magdalena gaat, aandacht aan besteden. Misschien had Steiner een reden om niet veel over haar te vermelden?

Mijn eerste boek gaat over Het Christusbewustzijn, een universeel hoger bewustzijn, dat voor iedereen, ongeacht zijn of haar geloof, te bereiken is. Hierna kwam bij mij een nieuwe vraag op: Waar is de vrouw die de evenknie van Jezus is? Dat mondde uit in een zoektocht naar Maria Magdalena en in een tweede boek: ‘Maria Magdalena, vrouw naast Jezus’. Wie was zij? Was zij ‘de apostel der apostelen’ of was zij veel meer dan dat? Was zij misschien zelfs de vrouw van Jezus en vertegenwoordigde zij de goddelijke Sophia op aarde? 

Dit idee van Jezus getrouwd met Magdalena doemt steeds meer op. En heel merkwaardig het word zonder nadenken door anderen klakkeloos over genomen en ook gepubliceerd.

Ik ga 2 boeken van van Dijk lezen over lijkwade en over Magdalena. Mocht ik daar nog iets tegenkomen waardoor mijn inzicht wijzigt dan kom ik er later hier op terug.

Addendum inmiddels aantal boeken van Danielle van Dijk gelezen,

Dit zijn mijn bevindingen:

https://jvhalle.blogspot.com/2023/05/maria-magdalena-vrouw-naast-jezus-van.html

 en zijdelings hiermee ook verband houdende:

https://jvhalle.blogspot.com/2023/04/rembrandt-van-rijn.html

en

https://jvhalle.blogspot.com/2020/03/jvh-over-doodskleed-christus-vliegend.html




naar inhoudsopgave update